شاخص قیمت تولیدکننده یا PPI چیست و چه چیزی را اندازه گیری می‌کند؟
PPI نام اختصاری شاخص قیمت تولیدکننده (Producer Price Index) است و تغییر در قیمت تمام‌شده کالاها و خدمات ارائه‌شده ازسوی تولیدکننده را ارزیابی می‌کند. اطلاعات شاخص قیمت تولیدکننده نشان‌دهنده تغییرات ماهانه در قیمت متوسط یک سبد کالا خریداری شده ازسوی تولیدکنندگان می‌باشد. معمولی مانند شیر و تخم مرغ یا خرید یک اقلام با قیمت بالا که به نرخ بهره بسیار حساس است. بنابراین، بر خلاف بسیاری از شاخص‌های اقتصادی دیگر مانند شاخص مدیران خرید (PMI)، نظرسنجی‌های اطمینان، و حتی تولید ناخالص داخلی (GDP)، داده‌های مربوط به تورم یکی از معدود انتشاراتی است که مستقیماً بر هزینه روزانه زندگی اعمال می‌شود.هر دو PPI و CPI به عنوان انتشار داده های کلیدی در نظر گرفته می شوند، به این معنی که شاخص ماهانه به شدت توسط معامله گران مورد بررسی قرار می گیرد، زیرا فدرال رزرو از آنها برای ارزیابی تحولات در اقتصاد استفاده می کند.
شاخص قیمت تولیدکننده چطور محاسبه می‌شود؟
شاخص قیمت تولیدکننده سه بخش تولیدی را زیرنظر دارد: شرکتهای کالامحور، شرکتهای صنعتی و شرکتهای مبتنی بر مرحله پردازش. برای تهیه شاخص PPI، اطلاعات طی یک نظرسنجی پستی از خرده‌فروشان جمع‌آوری شده و پس از نمونه‌گیری سیستماتیک تمام شرکتهای داخل لیست سیستم بیمه بیکاری، ازسوی آمار اداره کار آمریکا منتشر می‌شود. معامله‌گران می‌توانند تغییرات شاخص قیمت تولیدکننده را به‌صورت تغییرات درصدی سالیانه و ماهیانه مشاهده کنند.
استفاده از شاخص قیمت تولیدکننده در معاملات فارکس:
کلمه PPI مخفف شاخص قیمت تولیدکننده است که بخش مهمی از اطلاعات اقتصادی را شامل می‌شود.
اطلاعات مربوط به شاخص قیمت تولیدکننده در هفته دوم هرماه منتشر می شوند.
معامله‌گران فارکس می‌توانند از شاخص قیمت تولیدکننده به‌عنوان یک معیار اصلی برای پیش‌بینی تورم مصرف‌کننده استفاده کنند؛ مفهومی که با شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) اندازه‌گیری می‌شود.
شاخص قیمت تولیدکننده به دلیل تاثیر هشداردهنده‌اش در انتظارات تورمی آینده، یک داده اطلاعاتی مهم اقتصادی به شمار می‌رود. معامله‌گران به دلیل رابطه مستقیم میان نرخ های بهره و تورم، شاخص قیمت تولیدکننده را در معاملات فارکس زیرنظر می‌گیرند. اما دست آخر، معامله گران می‌خواهند بدانند تغییرات نرخ بهره حاصل از این نوسانات چگونه بر روی قیمت جفت ارزها تاثیر می‌گذارند.
شاخص قیمت تولید کننده و تورم
تغییرات مثبت در شاخص قیمت تولیدکننده نشانه بالارفتن هزینه‌هاست و این افزایش قیمت‌ها درنهایت روی مصرف‌کنندگان اثز خواهد گذاشت. اگر این تاثیر به اندازه کافی زیاد باشد، اعداد و ارقام آتی شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) نیز افزایش خواهد یافت که این امر حاکی از افزایش سطح عمومی قیمت‌ها خواهد بود.
تورم و تاثیر آن بر اقتصاد
تا زمانی که افزایش در سطح عمومی قیمت‌ها تحت کنترل باشد، برای اقتصاد خوب است. وقتی تقاضا برای کالا و خدمات زیاد شود، کسب‌وکارها باید هزینه سرمایه‌ای خود را افزایش داده و کارگران بیشتری را استخدام کنند تا متناسب با افزایش تقاضا، تولید خود را بالا ببرند.
اما مشکل اینجاست که وقتی قیمت‌ها افزایش شدیدی پیدا کنند، قدرت خرید ارز آن کشور نیز کاهش خواهد یافت. برای مثال، امروز یک دلار آمریکا قدرت خرید کمتری نسبت به سال گذشته دارد.
در دهه ۱۹۵۰ قیمت بنزین ۰.۲۷ دلار، اجاره آپارتمان ۴۲ دلار در ماه و بلیط سینما ۰.۴۸ دلار بود. این اعداد و ارقام به هیچ وجه شباهتی با اعداد و ارقام امروزه ندارد و این مسئله نشان دهنده آن است که چطور تورم، ارزش پول محلی را از بین برده است. در تلاش برای مقابله با تحلیل (کاهش) قدرت خرید، بانک‌های مرکزی سعی می‌کنند با ابزار افزایش نرخ بهره، میزان تورم را کاهش دهند.
چگونه شاخص قیمت تولیدکننده بر ارزها تاثیر می‌گذارد؟
هر جا پای پول در میان باشد، همیشه موضوع بده‌بستان پیش می‌آید. افراد می‌توانند پول خود را پس‌انداز کنند و سود بهره آن را دریافت کنند یا اینکه می‌توانند پول خود را خرج کنند و از سود سرمایه‌گذاری چشم‌پوشی کنند.
افزایش شاخص قیمت تولیدکننده ممکن است باعث افزایش نرخ‌های بهره شود. هنگامی که نرخ‌های بهره بالا باشد، پس‌انداز پول گزینه مطلوب‌تری به نظر خواهد رسید؛ چراکه اکنون پاداش (بهره) نسبت به قبل بیشتر شده است.
در چنین شرایطی چنانچه مصرف‌کنندگان به جای پس انداز، شروع به خرج‌کردن کنند، این هزینه برای آنها گران‌تر تمام می‌شود؛ زیرا اکنون به دلیل نرخ بهره بالاتر، پول بیشتری را نسبت به گذشته از دست می‌دهند. درنتیجه، افزایش شاخص قیمت تولیدکننده می‌تواند به تدریج منجر به افزایش نرخ بهره و تقویت یک ارز شود.
به‌عنوان مثال، افزایش نرخ بهره یورو را در نظر بگیرید. معامله‌گران فارکس می‌دانند که اعمال نرخ‌های بهره بالاتر برای یورو باعث افزایش جریان‌های مالی از سوی سرمایه‌گذاران خارجی برای خرید این ارز می‌شود. این مسئله، تقاضا برای یورو را تقویت کرده و درنهایت باعث افزایش ارزش یورو خواهد شد.
یک تکنیک رایج معاملاتی برای کسب سود از نرخ های بهره بالاتر، تکنیک «معامله انتقالی» (Carry trade) است که از طریق آن، معامله‌گران مبالغی از یک ارز با نرخ بهره پایین‌تر را فروخته و به‌جای آن، یک ارز با نرخ بهره بالاتر می‌خرند.
به یاد داشته باشید که پول همواره در مسیر بازدهی بیشتر جریان می‌یابد و معامله‌گران نیز به دنبال سودگیری از این جریان هستند.
شاخص قیمت تولید کننده (PPI)
